Chałupa podhalańska składa się najczęściej z izby czarnej i izby białej rozdzielonej sienią i stanowi klasyczny przykład chałupy jednotraktowej o podłużnym układzie symetrycznym. Ściany wieńcowe są ustawione na kamiennej podmurówce wykonanej z kamienia łupanego układanego na zaprawie z gliny. Ściany chałupy podhalańskiej pozostawały w naturalnym kolorze drewna ciemniejącego z upływem czasu. Płazy dawały poziome pasy cienia w złączach uszczelnianych mchem lub warkoczykami z wełny drzewnej tzw. wełnianki. Wystające poza lico ściany końce belek stropowych, rozmaicie wyprofilowane tworzą rysie i podtrzymują szeroki okap, który skutecznie chroni ściany przed zawilgoceniem. Obramowania okien i drzwi są złączone konstrukcyjnie ze ścianami bezpośrednio w czasie budowy. Złącza ciesielskie (węgieł podhalański) są wzmocnione kołkami tzw. teblami. Charakterystyczne dla Podhala są półkoliste odrzwia ze zwornikami. Dachy są bardzo strome.
"CHATA" to XIX wieczna budowla o architekturze chałupy podhalańskiej - zmodyfikowana w 1937. Od czasu powstania była we władaniu jednej rodziny. Wybudowana najprawdopodobniej przez rodzinę Obrochtów - mieszkała tu Marianna z Obrochtów - Ustupską wraz z córką Katarzyną Mietelską i jej synami: Kazimierzem i Władysławem. Władysław był dziedzicem tej chałupy. Obecną właścicielką jest Barbara Mietelska.
